KARAYOLU TEHLİKELİ MADDE TAŞIMASI

ADR Tehlikeli maddelerin uluslararası karayollarında taşınmasına dair Avrupa anlaşmasıdır. Bu anlaşma Birleşmiş Milletler (United Nations – UN) “Avrupa Ekonomik Komisyonu” himayesinde 30 Eylül 1957 tarihinde Cenevre’de yapılmış ilk olarak 9 ülke (Almanya, Avusturya, Belçika, Fransa, Hollanda, İngiltere, İsviçre, İtalya ve Lüksemburg) tarafından imzalanmış; 29 Ocak 1968 tarihinde yürürlüğe girmiştir.

Türkiye 22.02.2010 tarihinde ADR anlaşmasına 48. ülke olarak taraf olmuştur.

ADR 2013 kitabı Ek A ve Ek B olmak üzere 2 kitaptır

EK – A (Volume I): Yedi kısımdan (Kısım 1 – Kısım 7

EK – B (Volume II): İki kısımdan (Kısım 8 – Kısım 9) oluşur

Her kısım bölümlere ve her bölüm alt bölümlere ayrılmıştır.

A ve B ekleri ADR yürürlüğe girdiğinden itibaren düzenli olarak değiştirilmekte ve güncellenmektedir.

  • ADR anlaşması diğer ulaşım türleriyle uyumun devamı ve yeni bilimsel / teknolojik gelişmeler dayalı olarak her iki yılda bir yenilenmektedir.
  • ADR anlaşmasına üye devletler her 6 ayda bir toplanır ve değişiklikler konusunda fikir alışverişinde bulunur.
  • AB’ye girmek isteyen aday üye ülkeler ADR hükümlerini uygulamak zorundadır.
Ek – A Genel hükümler ile tehlikeli maddelere ve nesnelere ilişkin hükümler
Kısım 1 Genel hükümler
Kısım 2 Sınıflandırma
Kısım 3 Sınırlı ve istisnai miktarlara ilişkin olarak tehlikeli malların listesi, özel hükümler ve muafiyetler
Kısım 4 Ambalajlama ve tank hükümleri
Kısım 5 Sevkiyat prosedürleri
Kısım 6 Ambalajlar, orta boy hacimli konteynerler (OHK’ler – IBC), büyük ambalajlar, tanklar ve yığın konteynerler için yapı ve test zorunlulukları
Kısım 7 Taşıma, yükleme, boşaltma ve elleçleme koşullarına ilişkin hükümler
Ek – B Taşıma teçhizatına ve taşıma faaliyetlerine ilişkin hükümler
Kısım 8 Araç ekibine, teçhizatına, faaliyetine ve dokümantasyona ilişkin zorunluluklar
Kısım 9 Araçların üretimine ve onayına ilişkin zorunluluklar

ADR, anlaşmaya taraf ülkelerden en az ikisinin ülkesinde gerçekleştirilen taşımacılık faaliyetlerin için geçerlidir.

ADR devletlerarası anlaşmadır; uygulamada otoyol denetimleri anlaşmaya taraf ülkeler tarafından yapılır ve kural ihlali durumunda faile karşı ulusal kurumun mevzuatına göre yasal işlem yapılır.